KNOWLEDGE AS A VALUE IN THE SYSTEM OF EACHING METHODS (BASED ON THE EXAMPLE OF THE DIDACTIC IDEAS IN POLAND)
DOI:
https://doi.org/10.11603/m.2414-5998.2023.3.14266Keywords:
personality, didactics, value, method, logicAbstract
The article analyzes current issues of teaching methods. The peculiarities of the definition of the “knowledge” and “value” concepts are characterized. On the basis of the Polish authors' works, the formation problems of didactics as a science are considered. Particular attention is paid to the textbooks that were popular among specialists and were republished many times. The importance of retrospective evaluation of the past experience, advantages and disadvantages of the development of the author's didactic systems is emphasized. The main trends in the studying the problem of values in the context of foreign scientific ideas have been determined. Special attention is paid to the didactic system of H. Rovid, who died in Auschwitz. In order to understand the significance of H. Rovid's scientific output, it is necessary to pay special attention to the work on which the researcher worked until the last days, “Fundamentals and Principles of Education”. The main achievements of Polish teachers are systematized with the help of a comparative table. Prospects for further research are outlined.
References
Vykhrushch, A.V., & Danik, N.A. (2023). Metody navchannia v systemi dydaktychnoi kultury Halychyny pochatku XX stolittia [Teaching methods in the system of didactic culture of Galicia in the early twentieth century]. Medychna osvita – Medical Education, 1, 132-139 [in Ukrainian].
Vykhrushch, A.V. (2023). Periodyzatsiia rozvytku dydaktychnykh system [Periodization of the development of didactic systems]. Medychna osvita – Medical Education, 2, 11-17 [in Ukrainian].
Hete, Y.V. Faust [Faust]. Retrieved from: https://www.ukrlib.com.ua/world/printit.php?tid=145 [in Ukrainian].
Krymskyi, S. (2002). Znannia [Knowledge]. Filosofskyi entsyklopedychnyi slovnyk – Philosophical encyclopedic dictionary. Kyiv: Abrys [in Ukrainian].
Vykhrushch, A.V., & Stefanyshyn, K.L. (Ed.). (2022). Profesiina linhvodydaktyka v konteksti osobystisnoi paradyhmy [Professional linguodidactics in the context of the personal paradigm]. Ternopil: TNMU [in Ukrainian].
Khrystenko, O.M. (2023). Problema formuvannia tsinnostei studentiv u konteksti zarubizhnoi naukovoi dumky [The problem of forming students’ values in the context of foreign scientific thought]. Medychna osvita – Medical Education, 2, 80-85 [in Ukrainian].
Baranowski, M. (1909). Dydaktyka uzupełniona “zasadami logiki” dla użytku seminariów nauczycielskich i nauczycieli szkół ludowych. Warszawa, Lublin, Łódż, Kraków.
Baranowski, M. (1912). Pedagogika do użytku seminariuw nauczycielskich i nauczycieli szkół ludowych (Ed. 8). Lwów: PWKS.
Danysz, A. (1918). O kształceniu. Lwów: Wydawnictwo Macierzy Polskiej.
Grzywna, M. (2006). Rowid Henryk. Encyklopedia pedagogiczna XX wieku. Warszawa: Żak.
(2017). Henryk Rowid (1877–1944): bibliografia podmiotowo-przedmiotowa. Wybór i opracowanie Ewa Lewicka. Kielce: Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka. Retrieved from: https://www.pbw.kielce.pl/userfiles/file/nowe_zestawienia/dokument1224.pdf.
Króliński, K. (1922). Pedagogika i dydaktyka wraz z ogólnymi zasadami logiki (repetytorium przedegzaminowe. (Ed. 2). Lwów.
Matusiak, S. (1912). Wiadomości z pedagogiki i dydaktyki. Podręcznik dla seminarjów i kursów nauczycielskich, tudzież wyższych szkół żeńskich, do nauki. Lwów: Towarzystwo pedagogiczne.
Meissner, A. (2015). Młodzieńcze lata Henryka Rowida. Retrieved from: https://rep.up.krakow.pl/xmlui/bitstream/handle/11716/391/0051_20150304_mg_ra_mlodziencze_lata_henryka_a_meissner.pdf?sequence=1&isAllowed=ywida.
Nawroczński, B. (1931). Zasady nauczania. (The second ed.). Lwów-Warszawa: Książnica-Atlas.
Rowid, H. (1936). Dydaktyka przedmiotów pedagogicznych.
Rowid. H. (2022). Ideały naszych uczniów. Ruch Pedagogiczny, 1, 27-41.
Rowid, H. (1929). Kongres Pedagogiczny w Poznaniu. Ruch Pedagogiczny, 10.
Rowid, H. (1931). Nowa organizacja studiyw nauczycielskich w Polsce i zagranocą. Warszawa: nakł. Gebethnera i Wolffa.
Rowid, H. (1937–1938). Psychologia pedagogiczna. Warszawa: Gebethner i Wolff.
Rowid, H. (1927–1933). System daltonski w szkole powszechnej. Warszawa: Gebethner i Wolff.
Rowid H. (1926). Szkoła twórcza. Kraków: Gebethner i Wolff.
Rowid, H. (1926–1929). Szkoła twórcza. (Ed. II). Kraków: Gebethner i Wolff.
Rowid, H. (1931). Szkoła twórcza. Podstawy teoretyczne i drogi urzeczywistnienia nowej szkoły. Kraków.
Sosnicki, K. (1925). Zarys dydaktyki. Dla seminariyw nauczycielskich. Retrieved from: https://zbc.uz.zgora.pl/dlibra/publication/18830/edition/16352/content.
Sosnicki, K. (1927). Zarys logiki. Lwów: Atłas.
Szczepańska, B. (2014). Henryk Rowid jako pedagog i redaktor “Ruchu Pedagogicznego”.
Szulakiewicz, W. (1996). Polskie podręczniki do dydaktyki w Galicji w latach 1860–1914. Galicja i jej dziedzictwo. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej.
Taboł, S. (2018). Zarys myśli pedagogicznej Henryka Rowida. Zeszyty Naukowe Szkoły Wyższej Przymierza Rodzin w Warszawie, 16-17(9-10).
Twardowski, K. (1901). Zasadnicze pojęcia dydaktyki i logiki do użytku w seminariach. Lwów: Towarzystwo Pedagogiczne.
Zarzecki, L. (1920). Dydaktyka ogólna czyli kształcenie charakteru przez nauczanie. Lwów, Warszawa: Książnica Polska Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Medical Education
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
